Υπό τη βαριά σκιά του θανάτου του διαδηλωτή-μέλους του ΠΑΜΕ το μεσημέρι της Πέμπτης στο Σύνταγμα, δύο στιγμές στη Βουλή αποκτούν ιδιαίτερη σημασία.
Οι ηγεσίες των κομμάτων της αριστεράς προσπαθούν να προσαρμόσουν τις στρατηγικές τους στα μηνύματα που δέχονται από την κοινωνία για συγκρότηση μετώπου με πρόταση εξουσίας. Πρώτη, η από του βήματος του Κοινοβουλίου φράση της Αλέκας Παπαρήγα, η οποία δείχνοντας προς τα έδρανα της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, είπε μεταξύ άλλων: «Θα το πω και προς αυτή την πτέρυγα.
Οχι, δεν είναι ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ χώρος που είναι υπέρ των κουκουλοφόρων ιδεολογικά».
Τι είχε μεσολαβήσει ώστε η γραμματέας του ΚΚΕ να «μαζέψει» την προσεκτική δήλωση που είχε κάνει λίγες ώρες νωρίτερα, όταν άφηνε αιχμές για το ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» ότι με
εκπομπές του ουσιαστικά καταφερόταν εναντίον του ΠΑΜΕ, σημειώνοντας «αυτός ο χώρος ρέπει στον κουκουλοφορισμό, εξάλλου το Σύνταγμα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, είναι του λαού».
Στελέχη του ΚΚΕ εξέφρασαν στη γραμματέα την άποψη ότι τα γεγονότα της πλατείας δεν είχαν καμία σχέση με ό,τι θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί «ενδοαριστερός πόλεμος». Αν επέμενε σε αυτή την άποψη, θα έπαιρνε το ρίσκο να αποδείξει ότι η πλατεία ήταν θέατρο για την πρωτοκαθεδρία στο χώρο της αριστεράς. «Κάτι που σε συνθήκες κοινωνικής έκρηξης και μαζικότατων διαδηλώσεων ίσως να μας μετέτρεπε σε απολογούμενους» φέρεται να της είπαν.
Αποψη που δεν έβρισκε σύμφωνη την ηγετική ομάδα του ΚΚΕ, η οποία επεδίωξε να πείσει τη γραμματέα ότι έπρεπε να οξύνει την κόντρα με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ομως η Αλέκα Παπαρήγα υιοθέτησε την άποψη των πιο ψύχραιμων στελεχών, ίσως πρώτη φορά ύστερα από αρκετό καιρό. Τι όμως ώθησε την ηγεσία του ΚΚΕ να υιοθετήσει αυτή την πρόταση; Στον Περισσό το τελευταίο διάστημα έχουν διαπιστώσει μια έντονη κριτική από μέλη και φίλους του κόμματος όσον αφορά δύο κομβικά σημεία. Το πρώτο γιατί επέλεξαν τη γραμμή «έξω από το ευρώ, επιστροφή στη δραχμή, έξω από την ευρωζώνη» και το δεύτερο «γιατί δεν συζητάμε με τους άλλους και επιμένουμε στη... μοναδικότητά μας». Οι απαντήσεις δυσκολεύουν τα στελέχη και όπως ισχυρίζονται αρκετά απ' αυτά, «παίζουμε άμυνα, προσπαθώντας να απαντήσουμε με όρους μεταπολίτευσης όταν το παιχνίδι έχει αλλάξει».
Εξάλλου, όπως επισημαίνουν, «η συνεχής επίθεση κατά του ΣΥΝ από τις στήλες του "Ριζοσπάστη" έχει κουράσει τους φίλους μας...», αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτή γίνεται για να συσπειρωθεί το κομματικό ακροατήριο.
Η δεύτερη στιγμή έχει να κάνει με την από του βήματος της Βουλής πρόταση του Παν. Λαφαζάνη προς την ηγεσία του ΚΚΕ, το βράδυ της Τετάρτης. «Απευθύνομαι στην ηγεσία του ΚΚΕ... Μπορούμε να βρούμε κοινούς δρόμους... Αν συμπορευτεί η αριστερά μπροστά σε αυτή τη λαίλαπα τότε δημιουργείται ένα ευρύ λαϊκό μέτωπο» είπε ο εκ των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κίνηση αυτή ήταν αποτέλεσμα σύσκεψης που είχε προηγηθεί με τη συμμετοχή του Α. Τσίπρα, των βουλευτών Β. Μουλόπουλου και Θ. Δρίτσα, καθώς και των Π. Σκουρλέτη, Ν. Παππά. Η πρόταση που οι εμπνευστές της εκτιμούσαν ότι εκφράζει μεγάλο μέρος της κοινωνίας, που αναζητεί τη δημιουργία ενός μετώπου με ταυτόχρονη πρόταση εξουσίας, αιφνιδίασε τα στελέχη του ΚΚΕ. Η πρώτη εκτίμηση ήταν ότι μια «δημόσια διατυπωμένη πρόταση απαιτεί εμπεριστατωμένη ανάλυση και ενδεχομένως διαφορετική προσέγγιση υπό το φως των νέων δεδομένων» έλεγαν στελέχη του ΚΚΕ.
Και τα «νέα δεδομένα» δεν ήταν άλλα από το γεγονός ότι στις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις τα μπλοκ του ΠΑΜΕ συναντήθηκαν με διαφορετικά μπλοκ χωρίς να σημειωθούν παρατράγουδα. Ισως κάποιες δίοδοι επικοινωνίας που έχουν ανοίξει συνδικαλιστικά στελέχη των δύο χώρων να είναι το πρώτο, έστω και με «αγκάθια», βήμα προσέγγισης.
Ο σκεπτικισμός και από τις δύο πλευρές είναι έντονος, αλλά όπως έλεγε στέλεχος του Περισσού, «αν και είναι νωρίς για οποιαδήποτε συζήτηση, η δυναμική της κοινωνίας θα μας οδηγήσει στο να αρχίσουμε να συζητάμε έστω και με αργούς ρυθμούς».
enet
