11:00
18-2-2024
Ελλάδα
ΩΣ ΠΟΤΕ ΥΠΟΜΟΝΗ Γώργιος Βελλιανίτης Παξινός Ποιητής
|
ΗΘΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΝ Γεώργος Βελλιανίτης Παξινός Ποιητής
|
ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΟΥ ΜΑΗ Γεώργιος Βελλιανίτης Παξινός Ποιητής
|
ΞΕΝΗΤΕΜΜΕΝΑ ΝΕΙΑΤΑ Γεώργιος Βελλιανίτης Παξινός Ποιητής
|
ΤΙ ΚΡΙΜΑ Γεώργιος Βελλιανίτης Παξινός Ποιητής
|
118. Ο ΒΑΓΓΕΛΑΣ
Το Βαγγέλα τον πήρανε
εσώγαμπρο για ράτσα
κι αυτός κοπροσκυλιάζει
μέρα νύχτα στην πιάτσα.
Πεθερικά και κόρη
δουλεύουνε με ζόρι
τους έκανε ο Βαγγέλας
να τρέχουνε παπόρι.
Πολύ προσέχουν το γαμπρό.
Τον έχουνε καμάρι.
Μέχρι να έρθει η στιγμή
ο διάολος να τους πάρει.
Γιατί είναι κουβαλητής.
Ψαρεύει, κυνηγάει,
περνά καλά τις ώρες του.
Σ’ άλλη δουλειά δεν πάει.
Δουλεύει δήθεν. Γιά χόμπυ.
Τον θεωρούν δουλευταρά.
Γονείς και κόρη ζόμπυ.
Ταϊζουν τον αληταρά.
Όμως έχει μικρό παιδί.
Πηγαίνει στο σχολείο.
Ο προκομμένος δεν μπορεί
να πάρει oύτε βιβλίο.
΄Εχει ανάγκες το παιδί.
Χρειάζεται εφόδια.
Αλλά αυτά που να τα βρεί.
Κοιμούνται όλοι σα βόδια.
΄Εχει καί γκόμενα ο γαμπρός.
Πίνει καφέ μαζί της.
Είναι πελάτης τακτικός
στο φίνο μαγαζί της.
΄Ωρες πολλές στον καφενέ
κοιτάζει το λιμάνι.
Ποιος ξέρει τι να σκέφτεται
το άχρηστο τσοκλάνι.
Η κόρη έχει λαλήσει.
Δεν μπορεί να λακήσει.
Κουμάντο κάνει η μαμά.
Τoυς λέει αγγούρια καπαμά.
Κόρη μου, λέει, τον άνδρα σου
να τον έχεις κορώνα.
Γιατί αυτός στο σπίτι σου
είναι γερή κολόνα.
Το γάμο σου να τιμήσεις.
Τον άνδρα σου μην αφήσεις.
Μετά τί θα πεί ο κόσμος.
Για το παιδί σου να ζήσεις.
Ο κόσμος τόχει τούμπανο
κι αυτοί κρυφό καμάρι.
Τους κοροϊδεύουν ανοιχτά
που θρέφουν το γομάρι.
Βρέ λές να έχει η μαμά
πάρε δώσε μαζί του;
Νάχει γίνει πελάτισσα
στ’ όμορφο μαγαζί του;
Ο πεθερός στον κόσμο του.
Το ρίχνει στο τραγούδι.
Είν’ ευτυχής για το γαμπρό.
Ας είναι ένα λουλούδι.
Αντί να τονε στείλουνε
στο διάολο να πάει,
αυτοί τονε χαϊδεύουνε.
Και αυτός, τους πατάει.
Όλα πηγαίνουν μια χαρά.
Δε βλέπουνε μπροστά τους.
Τους παίρνει ο διάολος γερά.
Πετούν απ’ τη χαρά τους.
Μα όταν θα ξυπνήσουνε
από τον ύπνο το βαθύ,
θα πάνε να φουντάρουνε.
΄Ετσι, το τέλος τους θαρθεί.
MΠΡΑΒΟ ΒΑΓΓΕΛΑ !…..
Πειραιάς, Δεκέμβριος 2008
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
136. ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ
Το παιδί πήρε πτυχίο.
Σαν να κέρδισε λαχείο.
΄Ολοι οι δρόμοι είναι δικοί του
να προκόψει στη ζωή του.
΄Ομως έχασε το τραίνο.
Οι δουλειές πατήσαν φρένο.
΄Ηρθαν όλα άνω κάτω.
΄Ετσι, βρέθηκε στον πάτο.
Το πτυχίο δεν είναι ένα.
Το ένα ίσον κανένα.
Τα νειάτα του έχει φάει.
Mα δεν ξέρει πού να πάει.
Ανθούν οι απατεώνες.
Φάνηκαν άλλοι αγώνες.
Τώρα πλέον το ψωμάκι
βγαίνει με πολύ φαρμάκι.
Δουλειά γι αυτόν δεν υπάρχει.
Πρέπει νάβρει ό,τι λάχει.
Θα κάνει πιά το χαμάλη
να πληρώνει το μπακάλη.
΄Ετσι ο καιρός περνάει.
Η ζωή τον προσπερνάει.
Τον κτυπά μ’ ένα μαχαίρι
με το πτυχίο στο χέρι.
Αφού βλέπει στο πεδίο
δεν μπορούν να ζήσουν δύο
δυσκολεύεται για γάμο.
Οι ελπίδες πέφτουν χάμω.
Παίρνει λοιπόν το πτυχίο
το άχρηστο πιά λαχείο,
το βάζει σε μια κορνίζα
που θυμίζει Μόνα Λίζα.
Αρχίζουνε τα στραπάτσα.
ξεκινάει για την πιάτσα.
Δύο φράγκα μήπως βγάλει.
Τα πτυχία του χαλάλι.
Κάποια στιγμή θα ξεφύγει.
Απ’ την Ελλάδα θα φύγει.
΄Ολοι εδώ σε κυνηγάνε.
Προσπαθούνε να σε φάνε.
Γι αυτό ο λαός μας λέει:
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ.
ΕΙΣΑΓΟΥΜΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΚΑΙ ΕΞΑΓΟΥΜΕΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ.
64. ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ
Ζούμε σε μια Χώρα, της απελπισίας.
Τόπο Παραλόγου και Υποκρισίας.
Φόνοι, Κλεψιές, Ψευτιές, Απάτες.
Πόλεμος με ληστές στις στράτες.
΄Ολοι μας τα’ αρπάζουνε. Δεν αφήνουν μία.
΄Υστερα σου λένε, φταίει η Κοινωνία.
Πήραν τις Ταφόπλακες από τα Μνημεία!
Μέχρι που ξαφνιάστηκε κι η Αστυνομία.
Τι να πούμε για καρδιές, τρέλλες, καταθλίψεις.
Κάθε βήμα ένας καημός! Πόνος όπου στρίψεις.
Τάξανε Ποιότητα! Πίστη στον Πολίτη !
Κόσκινο τον έκαναν. Τούκλεισαν το σπίτι!
Τούτα δώ συμβαίνουνε, σε άλλον Πλανήτη!
Τίποτα δε βλέπουνε, πέρ’ πό τη μύτη.
΄Ο,τι και να γίνεται, πάντα πέρα βρέχει.
Ούτε πιά ένα Θεό, κανένας δεν έχει.
Είναι η Αργία, Μήτηρ της Κακίας.
Τώρα τον πληρώνουμε, το Φόρο Βλακείας!
Πού θα πάει όμως αυτό. Πόσο θα κρατήσει.
Όταν κανείς δεν μπορεί, σπίτι του να ζήσει.
Είμαστε «υπό διωγμόν», μέσα στην Πατρίδα!
Σήμερα δε φαίνεται, κάποια ηλιαχτίδα.
΄Ισως αύριο να φανεί. Κανένας δεν ξέρει.
Χάνεται η Χώρα μας….Μέρα μεσημέρι!…
Πειραιάς, Δεκέμβριος 1998
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ
«Πήραν τις ταφόπλακες από τα μνημεία»
Εν έτει σωτηρίω 1998 ότε ετύχαινε η κατασκευή
του ΜΕΤΡΟ Πλατείας Συντάγματος, οι εφημερίδες της εποχής έγραφαν ότι άγνωστοι αφαίρεσαν μαρμάρινες ταφόπλακες από μνημεία του Α΄Νεκροταφείου Αθηνών.
Ευλογητός εί Κύριε, δίδαξόν με τα δικαιώματά Σου !
Aλλος Τρόπος Εκφρασης! Γεώργιος Βελλιανίτης Διαδικτυακή Γέφυρα των Απανταχού Ελλήνων.
|
Πρέβεζα | Μια πόλη με νησιώτικη ατμόσφαιρα, η πριγκίπισσα του Αμβρακικού
Ποιήματα του Γεωργίου Βελλιανίτη - Παξινός Ποιητής part3
Γiώργιος Βελλιανίτης Παξινός Ποιητής.......part2
Ομιλία Σπ. Κυριάκη για την επιστολική ψήφο
Ποιήματα του Γεωργίου Βελλιανίτη - Παξινός Ποιητής
Ποιήματα του Γεωργίου Βελλανίτη - Παξινός Ποιητής
Η Σταυροδοσια στον δήμο Πρέβεζας στο 80%
Ποιος είναι ο βασικός ιατρικός εξοπλισμός που πρέπει να έχουμε στο σπίτι και ποια τα οφέλη του
Ποιοι είναι οι τύποι ελλειπτικών και διαδρόμων γυμναστικής που μπορείτε να επιλέξετε!
Χτίσε τη γκαρνταρόμπα σου από την αρχή με διαχρονικά κομμάτια
Δημιουργία Μητρώου Μέσων Πληρωμών (POS) των επιχειρήσεων
Ποιες εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν στην αντικατάσταση της πλαστικής σακούλας;
Δώρα που μπορείς να βρεις στο βιβλιοπωλείο και θα θες να κρατήσεις για εσένα
Στο τέλος Νοεμβρίου θα παραδοθεί στην κυκλοφορία η Αμβρακία Οδός
Δώρα που μπορείς να βρεις στο βιβλιοπωλείο και θα θες να κρατήσεις για εσένα
Οι ξένες γλώσσες που αξίζει να μάθετε
Πόσο σημαντική είναι η επαγγελματική διακόσμηση του χώρου μας;
Απογευματινά snacks που θα σας δώσουν ενέργεια!
Οριστικός ανάδοχος για τα έργα ανακαίνισης του Νοσοκομείου Πρέβεζας