ΠΕΛΜΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2023 🌟 Ανακάλυψε Μοναδικά σχέδια στις καλύτερες τιμές!

Με κοινωνικά και οικονομικά μέτωπα, μνημόνια χωρίς τέλος. Η διαχρονικότητα των προβλημάτων και η σχέση τους με τη νοοτροπία μας. Η λογική της συνωμοτικών τακτικών και οι ενεργοί πολίτες ως αντίδοτο της κοινωνίας.

Άρθρο του Ξενοφώντα Καραβίδα

Για πολλά χρόνια επικρατεί στη χώρα μας η άποψη, πως για να αντιμετωπισθεί ένα πρόβλημα, η λύση έπρεπε να είναι διαχρονική. Να αντιμετωπίζεται δηλαδή το πρόβλημα συνολικά για να εξαφανίζεται πλήρως, αλλιώς η λύση χαρακτηρίζεται αποσπασματική. Με αυτήν την πρακτική, το αποτέλεσμα ήταν φυσικά να μην προχωρεί τίποτα.

Επιπλέον οι λέξεις έριδα, διχόνοια είναι κατά βάση ελληνικές. Είναι η βασική αιτία που όποτε την εκμεταλλεύτηκαν εξωγενείς παράγοντες δημιούργησαν ανεπανόρθωτα προβλήματα στον ελληνικό λαό προς όφελος τους. Επιπρόσθετα οι λέξεις Διαίρει και Βασίλευε είναι ελληνικές και τις χρησιμοποιούν κατά βάση οι επιτήδειοι με μέσο την Διχόνοια για να επιβάλλουν τους σκοπούς τους.

Αναλογιζόμενοι αυτές τις λέξεις διαπιστώνουμε ότι είναι πολύ δόκιμες στις μέρες μας! Τα οικονομικά προβλήματα επέβαλαν το Μνημόνιο, αλλά από την πρώτη στιγμή άρχισε να αμφισβητείται τόσο η αναγκαιότητα, όσο και η αποτελεσματικότητά του. Η κατάσταση στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια παιδεία είναι τραγική, αλλά όταν προωθείται πρόταση αλλαγής, η άρνηση από τους εμπλεκόμενους είναι αδιαπραγμάτευτη, με το πρόσχημα ότι δεν προσφέρει πραγματική λύση. Η χωρίς τέλος λαθρομετανάστευση αλλοιώνει την κοινωνία μας και προκαλεί εντάσεις. Η κυβέρνηση αποφασίζει να φτιάξει φράχτη στα σύνορα, όμως αμέσως αμφισβητείται αν το κύμα των εξαθλιωμένων θα σταματήσει ολοκληρωτικά. Η αναζήτηση τρόπων διαχείρισης των σκουπιδιών μας ενίοτε συναντά αντιδράσεις με αστείες δικαιολογίες. Στα εργασιακά αν μπορούσαμε να δούμε λίγο πιο καθαρά θα αντιλαμβανόμασταν ότι αυτός που καθορίζει τις εργασιακές σχέσεις είναι ο Νομοθέτης και όχι ο εργαζόμενος. Αν μπορούσαμε να κατανοήσουμε ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με το δημόσιο υπάλληλο, το φορτηγατζή ,το φαρμακοποιό, τον ελεύθερο επαγγελματία, τον δικηγόρο, το μηχανικό αλλά αντίθετα μας χωρίζουν πολλά από αυτούς που ξεπουλήσανε επί 36 χρόνια ότι καλό είχε η χώρα, τότε είναι ένα καλό μήνυμα ελπίδας για να απεμπλακούμε από ότι μας ταλαιπωρεί. Δεν αρκεί να μην έχουμε εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα, πρέπει να απεμπλακούμε από τη νοοτροπία που μας καλλιέργησε. Και γι' αυτό δεν αντιδρά κανείς. Σε όλους μας φταίει ο συνάνθρωπος με αποτέλεσμα να βλέπουμε ανάποδα και να χρεώνουμε ευθύνες σε λάθος κατεύθυνση.

Οι συγκεκριμένες διαπιστώσεις δείχνουν ότι στη χώρα μας δικαιώνεται η άποψη ότι «το καλύτερο είναι εχθρός του καλού». Αυτό μπορεί να αποτελεί διαπίστωση, όμως δεν δίνει ικανοποιητικές απαντήσεις σε ερωτήματα πως και γιατί χρόνια τώρα δεν δόθηκαν πρακτικές λύσεις σε διάφορα προβλήματα. Δε δικαιολογείται το γεγονός ότι οι εκάστοτε κυβερνήτες που διαδέχονταν ο ένας τον άλλον δεν προχώρησαν με το απαιτούμενο σθένος στην εφαρμογή λύσεων έστω και μερικής αποτελεσματικότητας. Γιατί, δεν αντιμετώπισαν τη λαθρεπιβίβαση τοποθετώντας συστήματα στα μέσα μαζικής μεταφοράς, γιατί δεν εφάρμοσαν τα τεκμήρια διαβίωσης στην αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης φοροδιαφυγής; Απλά κανείς δεν ήθελε να χαλάσει την διάθεση της τεράστιας μάζας των φοροφυγάδων ή λένε κάποιοι, διότι κυριαρχούσε η άποψη ότι αποτελεί δημοκρατικό δικαίωμα η χρησιμοποίηση των δημόσιων μέσων μαζικής μεταφοράς ακόμη και δωρεάν. Αυτά και άλλα πολλά συνέβαιναν και συμβαίνουν στο όνομα της αναζήτησης μίας διαχρονικής λύσης αλλά στην πραγματικότητα συμβαίνουν για να μη δίνεται καμία λύση, ούτε καν ορθογώνια.

Στο πλαίσιο αυτό, η συνήθης αντίδραση των παραγόντων που δέχονται κριτική στη χώρα μας, είναι να την αποδίδουν σε κάποιο ομιχλώδες σχέδιο σκοτεινών δυνάμεων που συνωμοτούν εναντίον τους. Η περίπτωση να οφείλονται οι επικρίσεις στα λάθη που διέπραξαν ούτε καν τους περνάει από το μυαλό. Είναι και αυτό μία ένδειξη που βρίσκεται το επίπεδο του δημόσιου λόγου στην Ελλάδα. Η συνωμοτική τακτική είναι φυσικά αναμενόμενη αντίδραση στις περιπτώσεις όπου στον πολιτικό αποδίδονται ποινικές ευθύνες για πράξεις ή παραλείψεις του, όπως στην περίπτωση του Άκη Τσοχατζόπουλου που τολμά και καταγγέλλει "σχέδιο πολιτικής και φυσικής του εξόντωσης".

Γιατί γίνεται αυτό όμως; Απλά, η συνωμοτική λογική είναι η εύκολη λύση για να αποφύγει κανείς να απαντήσει επί της ουσίας στην κριτική. Σκέτη αρρώστια δηλαδή! Στη χώρα μας ευδοκιμεί διότι η συνωμοσιολογία είναι η ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς, η οποία ηττήθηκε μεν πολιτικά, αλλά υπερίσχυσε πολιτισμικά. Στο αριστερό ημισφαίριο, οι σκοτεινοί κύκλοι κατέχουν εξέχουσα θέση, ενώ λέξεις όπως το "κέρδος" έχουν ποινικοποιηθεί. Εξ όσων γνωρίζω όμως, το να προασπίζεται κανείς το συμφέρον του δεν είναι παράνομο, εφόσον η προσπάθεια κινείται εντός των νομικών και συνταγματικών περιορισμών και δεν επιδιώκεται με παράνομα μέσα. Κι όμως, στην Ελλάδα, τα "συμφέροντα" έχει επικρατήσει να θεωρούνται εξαρχής ύποπτα, ακόμη και όταν είναι θεμιτά.

Συνοπτικά, και για να μην εθελοτυφλούμε. Το μνημόνιο, δηλαδή τα χρήματα τα δίνουν οι Ευρωπαίοι για να πάρουν πίσω τα δανεικά που έχουν δώσει. Δε φαίνεται να τους ενδιαφέρει το πλήγμα που θα δώσουν στην εγχώρια κατανάλωση που είναι κινητήριος μοχλός της οικονομίας. Θέλουν να αλλάξει ριζικά τη δομή της ελληνικής οικονομίας, να μειωθεί το εργατικό κόστος, αλλά είναι αμφίβολο ότι έχουν στο μυαλό τους τι είδους δομή θέλουν να φτιάξουν για το μέλλον πέραν του να μειωθεί γρήγορα το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα. Tα προβλήματα όμως που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία είναι συγκεκριμένα. Η αύξηση της ανεργίας και η άνοδος των τιμών την ίδια ώρα που τα εισοδήματα μειώνονται. Ο συνδυασμός και των τριών είναι αποτέλεσμα της μεγάλης ύφεσης και εγκυμονεί πραγματικούς κινδύνους αναταραχής. Οι περισσότεροι θα πουν ότι για όλα αυτά, φταίει το Μνημόνιο. Η αλήθεια όμως είναι ότι η φούσκα είχε σκάσει και με Μνημόνιο ή όχι θα φτάναμε εδώ που βρισκόμαστε. αφού λεφτά δεν υπήρχαν και τα δανεικά σταμάτησαν. Επί της ουσίας όμως, το πρόβλημά μας δεν είναι το παρελθόν τώρα.

Εναπόκειται πλέον σε όλους τους πολίτες να γίνουμε λίγο περισσότερο «ενεργοί» και να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να μειώσουμε τον αντίκτυπο που θα έχουν σε όλους μας τα σκληρά αυτά μέτρα. Τη δύναμη την έχουμε, το θέμα είναι πως θα τη χρησιμοποιήσουμε!!!