17:55
28-2-2017
Αρθρογραφία
Γράφει ο Βασίλης Καραβάσης
Βλέποντας, παρακολουθώντας, κρίνοντας και σχολιάζοντας, όσα συμβαίνουν γύρω μου τόσα χρόνια, θυμάμαι και λέω τακτικά σε δικούς μου αλλά και στο ΦΒ μια ιδιαίτερη εύστοχη διατύπωση που είχα διαβάσει προ ετών από τον Τριαντάφυλλο Δραβαλιάρη στην «Ημερησία» ήταν τότε…
«Για να ζήσει η Ελλάδα που θέλουμε πρέπει να πεθάνει η Ελλάδας που ξέρουμε».
Αλλά όπως όλοι βλέπουμε... έχει αντοχές μεγάλες... γι αυτή που ξέρουμε λέω… ενώ αυτή που θέλουμε….
Και αυτό μάλλον επειδή σε κανέναν Έλληνα δεν αρέσουν τα κλάματα και οι κηδείες. Κι έτσι η Ελλάδα που ξέρουμε συνεχίζει να ζει με ενέσεις, μηχανήματα, δόσεις και όρους του επόμενου μνημονίου. Σε βάρος της Ελλάδας που θέλουμε ή μας αξίζει. Την θέλουμε άραγε? Μας αξίζει μια τέτοια Ελλάδα??
Έλληνες κι Ελλάδα. Με αριστερά. Αλλά και πιο πριν. Όλοι ένα γύρω με το φραπέ στο χέρι και χωρίς να δείχνουν να ενοχλούνται για τίποτα και από τίποτα. Όλοι κάνουν τις συνηθισμένες εργασίες τους και ούτε μιλούν για την αριστερά και τηη πολιτική της. Ή και την των προηγουμένων. Που το να γράφεις και να μιλάς γι αυτή σε βγάζει από την αδιαφορία. Τουλάχιστον. Αργότερα μπορεί να σε βγάλει και στο δρόμο. Αλλά όλοι εμείς... ταμπουρωμένοι μέσα στα μαγαζιά, τα εναπομείναντα ανοιχτά, καλυπτόμαστε από το γεγονός ότι έχουμε λίγη ακόμα δουλίτσα (που λέει και η Βέφα) και μπορούν έστω και με δυσκολία να πληρώνουν τους (κατά 70% αυξημένους άμεσους αλλά και έμμεσους φόρους των τελευταίων ετών και τις πολλαπλές υποχρεώσεις. Ζώντας μέσα στην αδιαφορία, τη ραστώνη και την ρουτίνα τους.
Καταδικασμένοι πλέον από την αριστερά να ζήσουν μια ζωή που -ομολογουμένως- δεν τους αρέσει και δεν τους πολυενδιέφερε. Αυτό όμως σκλήρυνε την ψυχή μας με αποτέλεσμα τίποτα να μην μας προξενεί εντύπωση. Τόση όση να αντιδράσουμε τουλάχιστον. Μιας και τα χρόνια που πέρασαν μας έδειξαν (σε όσους μπορούσαν ή ήθελαν να δουν) πόσο μικροί κι ασήμαντοι ήμασταν μέσα στο οικονομικό και Ευρωπαϊκό σύστημα και στις κάκιστες πρακτικές των νεοφιλελεύθερων τραπεζών (συστημικές πλέον), κυβερνήσεων και οικονομιών. Ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού.
Μιας και η μετριότητα είναι χαρακτηριστικό του κόσμου και της ζωής μας. Βολεύει... εννοείται... κανείς δεν αγαπά την κούραση και την δουλειά ή το να μπορεί να καλυτερεύει κάθε μέρα και από λίγο μιας και είναι επίπονο ή κοστίζει πολύ.. σε χρόνο, χρήμα, κόπο ή άλλα. Όπως πολύ σωστά είχε γράψει και κάποιος συγγραφέας (που ας με συγχωρήσει που δεν τον θυμάμαι): «Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται μέτριοι, άλλοι πετυχαίνουν την μετριότητα στη ζωή τους ενώ κάποιοι άλλοι βλέπουν ξαφνικά την μετριότητα να έρχεται προς αυτούς»
Να τονίσω όμως ότι αυτός που πρέπει να αλλάξει είναι ο εαυτός, και όχι οι άλλοι. Όποιοι κι αν είναι αυτοί. Αριστεροί, παοκτσήδες, συνδικαλιστές και ΔΕΗ ή οι συνταξιούχοι.. Ο εαυτός μας είναι ο αντίπαλος μας γι αυτό και είναι δύσκολος ο αγώνας Και μην μου ζητάτε εξηγήσεις περαιτέρω. Αν χρειάζεται να το εξηγήσω τότε σίγουρα ΔΕΝ θα με καταλάβετε.
Πολλοί εξ ημών όμως, απηυδισμένοι από την πολύχρονη λιτότητα (από το ’85 ξεκίνησε) και την κρίση, την αδικία και αδιάλειπτη αφαίμαξη των, από ένα σάπιο και ανορθολογικό κράτος κα ένα τεμπέλικο δημόσιο τομέα, αφερέγγυο και διεφθαρμένο μέχρι το μεδούλι, εξοργισμένοι από την αδικία, την διαφθορά και την ανικανότητα του, αντιμετωπίζουν πλέον το αδύνατο, το αδιανόητο και καταστροφικό ως ευκταίο ή και φυσιολογικό. Και απλά το περιμένουν. Από την αριστερά ή τους επόμενους.
Αριστερά… Καρφάκι δεν μου καίγεται γι αυτήν και τους αριστερούς τους.
Μα ναι.. τόση συσσωρευμένη βλακεία .. σε βγάζει από τα ρούχα σου. Και σιγά μην γεννήσει και τίποτα αισθήματα. Το μόνο που θα μπορούσε να γεννηθεί είναι απόγνωση… Φόβος και απόγνωση. Και μια αίσθηση, μια τάση φυγής... να τρέξεις μακριά τους, μακριά και από την πατρίδα, να πιάσεις το όνειρο σου. Μιας και πατρίδα είναι εκεί που ανθίζουν ή και ευοδώνονται τα όνειρα του καθενός.
Για να ρωτήσω την λογική των Συριζαίων... λογικά εσείς φίλοι μου θέλετε να παίρνετε τα λεφτά των Ευρωπαίων (που ειρήσθω εν παρόδω τα δανείζονται με 4 %) με 1% επιτόκιο και να ΜΗΝ τα εξοφλείτε ή να ΜΗΝ δέχεστε τις εντολές των «θεσμών» ή να εφαρμόζετε τις αποφάσεις της ευρωζώνης?? Και να τους καθυβρίζετε ως τοκογλύφους ή να συνεχίζουμε να διαπραγματευόμαστε και να λέμε τι θέλουμε. Και όχι τι πρέπει να κάνουμε για να βγούμε από την δύσκολη θέση μας. Μιας και η κοινωνία μας, όλοι εμείς, δεχθήκαμε με υπομονή και ανοχή από 8αετίας, πανάκριβα μέτρα, νόμους και μνημόνια, φόρους επί δικαίω ή αδίκων, ανεργία και λουκέτα ολούθε, καθώς και οριζόντιες και πανθομολογουμένως άδικες μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις και εισοδήματα γενικά (ΕΝΦΙΑ πχ.). Και υποθέτω θα δεχόμασταν και άλλα σκληρά μέτρα αν ήταν σε σωστές βάσεις ώστε να χτίσουμε κάτι καλύτερο. Μιας και υπήρχαν τα «περιθώρια». Απλώς «αυτοί» δεν θέλανε τις σωστές βάσεις. Γιατί από την αρχή των μνημονίων η τρόικα μιλούσε για 2/3 εσόδων από μειώσεις και εξορθολογισμό των εξόδων του κράτους και της λειτουργίας του, και 1/3 από εισπρακτικά μέτρα..
Και μένει σ’ αυτούς να μιλάνε για δόγματα. Ο αυστηρά δογματικός αριστερός φορά όμως παρωπίδες. Μόνο που η ζωή μας, η σημερινή κοινωνία μας, ΔΕΝ τις ανέχεται. Και ζούμε όλοι μας την χρεοκοπία όλων αυτών που επιμένουν να τις φορούν. Και αυτοί να χαίρονται την αλαζονεία τους η οποία μπαίνει ανάμεσα σ' αυτούς και την αλήθεια μαζί και ιδέες ή αξίες που προϋπήρχαν ή επιμένουν να υφίστανται σε μερικούς. Η κατάχρηση της εξουσίας, τους κάνει ανίκανους να συνειδητοποιήσουν την χυδαιότητα τους ενώ ο υπέρτατος βαθμός της χυδαιότητας τους είναι ότι δεν ντρέπονται που είναι βουλευτές, υπουργοί και πολιτικοί. Και έχεις όλους τους βουλευτές να δηλώνουν ικανοποιημένοι!! Ντροπή ρε σεις…
Β’ μέρος
Και μένει σ’ αυτούς να μιλάνε ακόμα για δόγματα. Και έχεις όλους τους βουλευτές να δηλώνουν ικανοποιημένοι!! Ντροπή ρε σεις… (έλεγα από προχθές στο πρώτο μέρος.)
Και μένει να επικρατούν επισφαλείς ισορροπίες και οι παράλογοι συμβιβασμοί αντί των αναγκαίων ρήξεων και ανατροπών. Σε κάθε τι σάπιο. Και ο Ιούνης είναι πλέον ΠΙΟ κοντά. Και προβλέπεται καυτός. Ενώ ο Τσίπρας και οι αριστεροί δεν μαθαίνουν και ΔΕΝ θέλουν να μάθουν. Ούτε από τους «κουμπάρους» του Κωστάκη, ούτε από τα δομημένα ομόλογα, όπου διαφθορά και κομματισμός κυλίστηκαν στο βούρκο με εκρηκτικά αποτελέσματα για την κυβέρνηση και το «πεδίο ήθους της εξουσίας». Με τους υπουργούς με τις offshore όπου νόμιμον = ηθικόν. Και τους Αλβανούς «φιλοξενούμενους» του Μαγγίνα.
Όχι… μόνο αυτά ήταν κι έμειναν γι αυτούς. Το κόστος το «πήραμε» πάνω μας. Εμείς. ΌΛΟΙ εμείς.
Όπως και τα 233 δις που δώσαμε για να σώσουμε τις τράπεζες. Που τις πούλησε η αριστερά έναντι 5 δις στα κοράκια.
Κι έτσι συνεχίζουν να κάνουν τα ίδια «λάθη» ανενδοίαστα και ανερυθρίαστα. Με τον Καλογρίτσα (απλώς αλλάζουν τα ονόματα), τα κανάλια, την δικαιοσύνη, τα ξεχασμένα σπίτια και εκατομμύρια υπουργών (πλούσιος κι αριστερός… τι τραγικό αλήθεια…!!) τα πακέτα των υπουργών και βολευτών στο εξωτερικό ή στους απορροφητήρες. Κι έτσι οι αμφιβολίες γι αυτούς από ρυάκι πήραν πλέον μορφή χειμάρρου. Και σε λίγο φτάνουμε και στον καταρράκτη!!
Και μένει σε όλους εμάς να μετράμε ζημιές γλείφοντας τις πληγές μας. Αντί να προσποριζόμαστε τα κέρδη (μικρά στην αρχή) από λελογισμένη και χρηστή διαχείριση των ελάχιστων (πλέον) πόρων. Και βλέπουμε το οικονομικό επιτελείο χωρίς καθόλου «ειδικό βάρος» να παραπαίει στα Eurogroup. Και την ίδια την κυβέρνηση με το στελεχιακό δυναμικό της… πιο φτωχό από ποτέ. Αλλά αλαζονικό μέχρι του σημείου να υβρίζουν όλους εμάς και τον καθένα ξεχωριστά όπως ο «άρχοντας» Μπαλάφας στο καφενείο μεταξύ τύρου και αχλαδιού με το «Αιι πάενε από δω» στον διαμαρτυρόμενο πολίτη!!
Και σήμερα μετά από 10 χρόνια κρίσης και ύφεσης, καθώς και 6 μνημονίων και υπερφορολόγησης όλων ημών, ελάχιστα έχουν γίνει. Από μεταρρυθμίσεις εννοώ. Μιας και λεφτά υπάρχουν ακόμα να πληρώνουμε τους κάφρους. Αλλά διάθεση για να καταπολεμήσουμε την φοροδιαφυγή, δυνατότητα μείωσης των ελλειμμάτων και πρωτοβουλίες για επενδύσεις δεν υπάρχουν. Τουναντίον σαμποτάρουμε και τις λίγες επενδυτικές κινήσεις ή πιθανότητες (Αζέροι, Κόσκο). Συνάμα οι σπατάλες.. καλά κρατούν. Ο συντονισμός είναι απών ή ανύπαρκτος. Η παιδεία είναι στον αυτόματο, τα νοσοκομεία και η υγεία καρκινοβατούν και όλοι στην αριστερά κοιμούνται κι ονειρεύονται ελαφρύνσεις και διαγραφές χρεών από τους εταίρους. Τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης δηλαδή. Και συμμετοχή μας στην ποσοτική χαλάρωση της Ευρ. Κεντρ. Τράπεζας. Που υπόψιν ότι τακτικές της Ευρώπης όπως η ποσοτική χαλάρωση -που όλοι ακούμε αλλά λίγοι ξέρουμε τους όρους ή την σοβαρότητα τους, γίνονται αναγκαίες ΜΕΤΑ το τέλος της κρίσης. Και αυτό γιατί στην ευρωζώνη των 27 η διαφορά απόδοσης των κρατικών ομολόγων είναι μεγάλη μεταξύ των κρατών. Η Γερμανία ας πούμε, δανείζεται με αρνητικά επιτόκια... τους πληρώνουν οι αγορές για να τους δανείζουν, ενώ αν βγούμε εμείς με το χιούμορ που μας χαρακτηρίζει και τα χάλια μας που φαίνονται τοις πάσι, θα μας ξεσκίσουν με 10% και βάλε έως και διπλάσιο... χεχεχε. Γι αυτό και πρέπει να κλείσει η αξιολόγηση και να μπούμε κι εμείς (άσχετο ότι ΔΕΝ προλαβαίνουμε) κάτω από την ομπρέλα της ΕΚΤ η οποία έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιεί την ποσοτική χαλάρωση και να αγοράζει και τα δικά μας ομόλογα, να μας δανείζει δηλαδή ρευστό με χαμηλό επιτόκιο και καλύτερους όρους... τι εταίροι είμαστε άλλωστε? Ώστε να υπάρξει μια ισορροπία. Ακόμα και εταιρικά ομόλογα δύναται να αγοράσει δανείζοντας μεγάλες εταιρίες και επιχειρήσεις. Και βέβαια όλα αυτά χωρίς το άγχος ή τον φόβο του πληθωρισμού μιας και η υπάρχουσα έλλειψη ρευστότητας δεν ενθαρρύνει τον πληθωρισμό. Και αν προσθέσεις τον έλεγχο και λίγη παραπάνω σύνεση από την ΕΚΤ οι ατασθαλίες που μπορεί να προκύψουν θα είναι μια μικρή αλλά και μακρινή πιθανότητα.
Και για όσους αρέσκονται να ακούν ή να συζητούν για το Grexit,και για δραχμή... ωωππ εθνικό νόμισμα εννοούσα χεχε, να τονίσω ότι υγιείς οικονομίες υπέφεραν τα πάνδεινα από τα κοράκια των “αγορών” με αποτέλεσμα να στέκονται στις ουρές ώστε να εισχωρήσουν στην ΕΕ και το Ευρώ μας, προκειμένου να προστατευτούν αλλά και να προστατέψουν την οικονομία τους. Ακόμα και η Αλβανία (“νταξ’ βρε.. δεν εννοούσα αυτήν με το υγιής οικονομία) παλεύει γι αυτό. Μην δούμε και τους Σουηδούς στην ουρά.. χεχε Και σίγουρα η είσοδος στο ευρώ μπορεί να φέρνει οικονομικά οφέλη μαζί με τις υποχρεώσεις αλλά όλοι ξέρουν (πλην της ελληνικής αριστεράς) ότι μια χώρα ή το σύνολο της ΕΕ ΔΕΝ καθίσταται υπεύθυνη για τα χρέη της άλλης.
Αντί να οργανωθεί λοιπόν μια ισχυρή ομάδα τεχνοκρατών και με δεδομένη αξία στο χώρο τους, που θα δημιουργούσε καλύτερη εικόνα κάνοντας τομές στο κράτος αλλά και ακρωτηριασμούς στο δημόσιο και θα έδινε μια δυναμική πρωτόγνωρη στην κοινή γνώμη, συνεχίζουμε προσλαμβάνοντας αφισοκολλητές και κηπουρούς. Ενώ το αντίθετο, θα απελευθέρωνε κεφάλαια για την οικονομία και την ανάπτυξη -που όλοι θέλουν αλλά βαυκαλίζονται για χρόνια- διαφυλάττοντας και κάποια δημοσιονομική σταθερότητα χωρίς την επιβολή νέων φόρων. Άλλωστε το ξέρουν και τα παιδιά!! Οικονομία γίνεται περικόπτοντας τα έξοδα και αυξάνοντας τα έσοδα. Και σήμερα ΠΡΕΠΕΙ να αρχίσει να ισχύει το πρώτο. ΔΕΝ υπάρχουν άλλα περιθώρια ώστε να αυξηθούν τα έσοδα. ΘΑ το διαπιστώσουν (αν δεν το ξέρουν) σύντομα οι πάντες.
Κι έτσι η περίοδος Τσίπρα, από λύση ανάγκης και απαξίωσης των προηγούμενων «χείριστων», εξελίσσεται σε (άλλη) μια χαμένη ευκαιρία για όλους εμάς μαζί και την καθημαγμένη χώρα μας.
Και φυσικά γι αυτόν και τους ομοίους του.
|
Πυτζάμες: Άνεση και style μέσα στο σπίτι!
Η κούρσα των φαβορί για την κατάκτηση του Euro 2024
Πρέβεζα | Μια πόλη με νησιώτικη ατμόσφαιρα, η πριγκίπισσα του Αμβρακικού
Ποιήματα του Γεωργίου Βελλιανίτη - Παξινός Ποιητής part3
Γiώργιος Βελλιανίτης Παξινός Ποιητής.......part2
Ομιλία Σπ. Κυριάκη για την επιστολική ψήφο
Ποιήματα του Γεωργίου Βελλιανίτη - Παξινός Ποιητής
Ποιήματα του Γεωργίου Βελλανίτη - Παξινός Ποιητής
Η Σταυροδοσια στον δήμο Πρέβεζας στο 80%
Ποιος είναι ο βασικός ιατρικός εξοπλισμός που πρέπει να έχουμε στο σπίτι και ποια τα οφέλη του
Ποιοι είναι οι τύποι ελλειπτικών και διαδρόμων γυμναστικής που μπορείτε να επιλέξετε!
Χτίσε τη γκαρνταρόμπα σου από την αρχή με διαχρονικά κομμάτια
Δημιουργία Μητρώου Μέσων Πληρωμών (POS) των επιχειρήσεων
Ποιες εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν στην αντικατάσταση της πλαστικής σακούλας;
Δώρα που μπορείς να βρεις στο βιβλιοπωλείο και θα θες να κρατήσεις για εσένα
Στο τέλος Νοεμβρίου θα παραδοθεί στην κυκλοφορία η Αμβρακία Οδός
Δώρα που μπορείς να βρεις στο βιβλιοπωλείο και θα θες να κρατήσεις για εσένα
Οι ξένες γλώσσες που αξίζει να μάθετε
Πόσο σημαντική είναι η επαγγελματική διακόσμηση του χώρου μας;