ΠΕΛΜΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2023 🌟 Ανακάλυψε Μοναδικά σχέδια στις καλύτερες τιμές!

             Ο  Ελληνικός λαός με τη σθεναρή του αντίσταση τόσο  κατά την διάρκεια του αμυντικού πολέμου κατά των Ιταλών, όσο και κατά την διάρκεια της Γερμανικής ναζιστικής κατοχής  έδειξε πως κάθε φορά που απειλείται είτε με όπλα, είτε με επαχθή δάνεια και μνημόνια, όπως σήμερα, η εθνική ανεξαρτησία και η εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας αποτελούν χρέος  όλων η αντίσταση και ο αγώνας για την λευτεριά.

             Ο Βος  παγκόσμιος πόλεμος στοίχησε τη ζωή 70.000.000 ανθρώπων. Ένας πόλεμος που όμοιό του  δεν είχε ξαναδεί ποτέ η ανθρωπότητα και που τις συνέπειές του δυστυχώς βιώνουμε μέχρι σήμερα.

              Ο περήφανος ελληνικός λαός δεν φοβήθηκε την αριθμητική δύναμη και τη συντριπτική υπεροπλία του. Ο ιταλικός στρατός πανικοβάλλεται μπροστά στην σθεναρή αντίσταση των φαντάρων και οπισθοχωρεί Ο εξευτελισμός του Μουσολίνι είναι χωρίς προηγούμενο.

              Και όταν οι σιδερόφρακτες μεραρχίες του Χίτλερ κατέκλυσαν την Ελλάδα και η σημαία της ναζιστικής Γερμανίας βεβηλώνει το ιερό βράχο της  Ακρόπολης, η ελληνική ψυχή παρέμεινε ελεύθερη και αδούλωτη.

             Και η πρώτη ηρωική πράξη αντίστασης δεν άργησε να έρθει. « Όταν τα’ σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά», δύο νέα παλληκάρια  ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος  Σάντας   κατεβάζουν από την Ακρόπολη τη μισητή γερμανική σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό.

              Ήταν το πρώτο μήνυμα πως αυτός ο λαός δεν θα πάψει να αντιστέκεται και να αγωνίζεται για την λευτεριά του.  Οι διωγμοί, τα  βασανιστήρια, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι εκτελέσεις, η πείνα, αντί να κάμψουν τη θέληση και την αντοχή του ελληνικού λαού αντίθετα θέριεψαν στην ψυχή του το πάθος για ελευθερία.

              Εκατοντάδες χιλιάδες πέθαιναν από την πείνα στα πρώτα χρόνια της κατοχής. Ο ελληνικός λαός με μαθηματική ακρίβεια οδηγούνταν στην εξόντωση και τον αφανισμό. Όλοι οι οικονομικοί πόροι της χώρας είχαν δεσμευτεί για τις ανάγκες των κατακτητών. Είχαν κατασχεθεί όλα τα τρόφιμα που βρίσκονταν στις κρατικές αποθήκες. Επιδρομές στην ύπαιθρο Ελλάδα και δέσμευση της αγροτικής παραγωγής.

               Στoν  ελληνικό λαό οι φασίστες κατακτητές επέτρεψαν μόνο το δικαίωμα να πεθάνει από την πείνα. Οι άνθρωποι των πόλεων στερούνται όλα τα μέσα διατροφής. Η λαχανίδα το χαρουπάλευρο και η σόγια ήταν τα μόνα μέσα- κι αυτά σπάνια- διατροφής του ελληνικού λαού των πόλεων.    

               Ο ανυπότακτος λαός μας οργάνωσε στις πόλεις και στα χωριά το κίνημα της Εθνικής Αντίστασης. Βγήκε στα βουνά, σχημάτισε αντάρτικες οργανώσεις. Η Εθνική Αντίσταση  απλώθηκε σε όλη τη χώρα και σύντομα στα βουνά.

                Έσωσε τον κόσμο από την πείνα. Οργάνωσε, όσο μπορούσε, την υγεία, την παιδεία, την περίθαλψη των αρρώστων και των αναπήρων. Και κράτησε ζωντανή την ελπίδα για όλους τους κατακτημένους λαούς. Με χιλιάδες θύματα. Με Καλάβρυτα, με Δίστομο με τραγικά ολοκαυτώματα σε όλη τη χώρα. Και νίκησε και έδιωξε! Έδιωξε τον κατακτητή γράφοντας μια από τις φωτεινές σελίδες στην ιστορία του, την Εθνική Αντίσταση.

                Υπήρχαν όμως και οι απόντες    που απείχαν από αυτόν  τον Παλλαϊκό Αγώνα και αναζητούσαν την προσωπική τους ασφάλεια μακριά από την χώρα, σε πιο ήρεμες περιοχές.

                Ένα μέρος του αστικού πολιτικού κόσμου συνθηκολόγησε με τον κατακτητή κι έγινε το πολιτικό υπόβαθρο των δυνάμεων κατοχής στην Ελλάδα.

                Το μεγάλο κομμάτι της πολιτικής εκπροσώπησης κήρυξε την υπομονή, την καρτερικότητα την αποχή από πράξεις κατά των κατακτητών. Είναι οι λεγόμενοι «απόντες της Εθνικής Αντίστασης».

                 Από τη Νίκαια της Γαλλίας, όπου είχε εγκατασταθεί , ο αστός πολιτικός Ν. Πλαστήρας καλούσε το λαό με επιστολή του, που στάλθηκε τον Απρίλη του 1941,  να συνεργαστεί με τους κατακτητές: «Είμαι της γνώμης ότι πρέπει  να γίνει κυβέρνησις  φιλογερμανική, για να καταστήσωμεν ολιγώτερον  οδυνηράν την ήτταν»…

                 Επίσης υπήρχαν και αυτοί που συνεργάστηκαν  με τους κατακτητές στελεχώνοντας τις κατοχικές κυβερνήσεις  ή οργανώνοντας τα περιβόητα τάγματα ασφαλείας.

                 Ήταν αυτοί που έγραφαν το 1941 για την νύχτα που κατέβηκε η σβάστικα από τον Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα. «Δεν είναι δυνατόν  να ήσαν άνθρωποι με σώας τας φρένας αυτοί που υπεξαίρεσαν εν ώρα νυκτός την Γερμανική σημαίαν, η οποία εκυμάτιζεν, επί της Ακροπόλεως, παραπλεύρως της Εθνικής μας Σημαίας. Διότι μόνον παράφρονες ή όργανα ξένης προπαγάνδας ημπορούσαν να διαπράξουν μιαν τόσο  επαίσχυντο πράξιν. Και είναι βέβαιον ότι, αν οι δράσται του εγκλήματός της περιήρχοντο εις χείρας του ελληνικού λαού, θα λυντσάροντο από αυτόν τον ίδιο ως εχθροί της πατρίδος μας». (εφημ. «Βραδυνή», 2.6.1941).

                  Αντίθετα. Λίγους μήνες πριν, τον Οκτώβρη του 1940 μέσα από τις φυλακές της Κέρκυρας ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γ.Γ. του ΚΚΕ με το γράμμα του προς τον Ελληνικό Λαό τόνιζε:

                  «Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα ένα πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα  στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ… Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θάναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της».

                    Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά μας, λέει ο ποιητής Μανώλης Αναγνωστάκης. Ακόμη πιο βέβαιο είναι ότι πρέπει να λέμε την αλήθεια στο λαό.

                  Και εμείς οι δάσκαλοι είναι καιρός πλέον να αφήσουμε τα παραμύθια και να αποκαταστήσουμε την αλήθεια, να αποκαλύψουμε  το πραγματικό πρόσωπο της ιστορίας. Να  πούμε την αλήθεια, που επιμελώς κρύβουν  οι σύγχρονοι φαναριώτες.

                  Ο λαός ήταν αυτός που όρθωσε το ανάστημά του ενάντια στην εισβολή του ιταλικού φασισμού και στη συνέχεια, μετά την εισβολή και κατοχή από τους Γερμανούς οργάνωσε την ένδοξη αντίστασή του μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ.

                 Όταν μεγάλο  τμήμα της αστικής τάξης παρέδιδε τα κλειδιά της  χώρας  στον κατακτητή δηλώνοντας πίστη και υποταγή, είτε εγκατέλειπε την Ελλάδα για να κάνει αντίσταση στη Μέση Ανατολή.

                 Σήμερα 75 χρόνια μετά, ο λαός μας, οι εργαζόμενοι δέχονται μια σκληρή επίθεση σε ό,τι έχουν δημιουργήσει με κόπους και θυσίες. Σήμερα δεν πουλάει το σπίτι του κανείς για ένα τσουβάλι σιτάρι στους μαυραγορίτες, αλλά του το κατάσχει η τράπεζα για λίγα ευρώ.

                  Για την αντιμετώπιση, τάχα,  της κρίσης ξεπουλιέται ο δημόσιος πλούτος και παραδίδονται πολύτιμες δημόσιες υπηρεσίες βορά στο κερδοσκοπικό κεφάλαιο.

                  Πριν λίγες μέρες ήλθε ο Γάλλος πρόεδρος στην χώρα μας για ψώνια, όπως έγραψε και ο Γαλλικός τύπος.

                  Χιλιάδες οι άνεργοι. Καταργούνται κατακτήσεις και δικαιώματα. Υπονομεύονται και διαλύονται βασικές κοινωνικές υπηρεσίες και δημόσια αγαθά, όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η κοινωνική ασφάλιση.

                  Σήμερα λοιπόν που γιορτάζουμε την επέτειο του «ΟΧΙ» στην εποχή του «ναι», είναι επιτακτική η ανάγκη να εμπνεόμαστε από  το «ΟΧΙ» των πατεράδων και παππούδων μας που σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες όρθωσαν το ανάστημα τους.

                  Να πούμε «ΟΧΙ» στους εχθρούς μας, που έρχονται ντυμένοι φίλοι και  κηρύσσουν τη λιτότητα, όπως και στους εδώ εκπροσώπους των.

Χρειάζεται τώρα, κίνημα όχι αγανακτισμένων, αλλά αποφασισμένων για ανατροπή της σημερινής κατάστασης.

Τσάτσης Σπύρος, συν. εκπαιδευτικός