ΠΕΛΜΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2023 🌟 Ανακάλυψε Μοναδικά σχέδια στις καλύτερες τιμές!

Στις 18 Μάη στέλνουμε μήνυμα ρήξης και ανατροπής,

του Στέφανου Τζόκα*

   Οι αυτοδιοικητικές εκλογές στις 18 Μαΐου όπως η πλειοψηφία του κόσμου ομολογεί έχουν ιδιαίτερα πολιτικό χαρακτήρα σε σχέση με τις παλαιότερες. Και αυτό διότι  βρισκόμαστε  σε μία περίοδο όπου κλείνουμε 4 χρόνια Μνημονίου και περίπου 6 χρόνια οικονομικής κρίσης. Όλο αυτό το διάστημα η μνημονιακή και σκληρά νεοφιλελεύθερη πολιτική των κυβερνώντων σε συνεργασία με την Τρόικα (Δ.Ν.Τ-Ε.Ε.-Ε.Κ.Τ.) έχει οδηγήσε την πλειοψηφία του ελληνικού λαού στην εξαθλίωση και κοινωνική καταστροφή.

   Ευθύνες για τα παραπάνω φέρουν και σε επίπεδο Δήμου η πλειοψηφία των παρατάξεων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στηρίξανε, προωθήσανε  και εφαρμόσανε τις μνημονιακές πολιτικές. Το νοσοκομείο της πόλης μας υποβαθμίζεται ολοένα και περισσότερο στο βωμό της δημοσιονομικής προσαρμογής και της ιδιωτικοποίησης της Υγείας όπου αποτελούν κεντρικές πολιτικές της κυβέρνησης και της Τρόικα.  Οι γειτονιές μας υποβαθμίζονται  και τα χωριά μας αφήνονται στη μοίρα τους (χωρίς σχολείο ή δάσκαλο και σχεδόν σίγουρα χωρίς  γιατρό), ενώ έργα καθυστερούν υποβαθμίζοντας τη ζωή σε αυτές, απαξιώνοντας υποδομές και κτήρια, για να αποτελέσουν φθηνό εμπόρευμα των «real estate».Το ξεπούλημα της ΔΩΔΩΝΗ ήταν άμεσα συνδεδεμένο με την κυβερνητική απόφαση για συγχώνευση της ΑΤΕ με την Τράπεζα Πειραιώς εξυπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα. Τελευταίο παράδειγμα των συμφερόντων που εξυπηρετούν οι παρατάξεις αυτές είναι το έργο <<Διαμόρφωση χώρων Κυανής Ακτής-Παντοκράτορα του Δήμου Πρέβεζας>> που θα τσιμεντοποιήσει μεγάλο μέρος της ακτής και του πράσινου, αδιαφορώντας για την καταστροφή του άλσους των ευκαλύπτων. Στο έργο αυτό καθοριστικό ρόλο παίζουν οι επενδύσεις  μέσου του ΕΣΠΑ που έχουν πλήρως ανταποδοτικά και ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια .Σε συνέχεια της κυβερνητικής πολιτικής ,σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες της Ε.Ε., για ιδιωτικοποίηση ολοένα και περισσότερων ελεύθερων δημόσιων χώρων. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα λεφτά αυτά η Ε.Ε. τα δίνει στους Δήμους για να κάνουν συγκεκριμένα έργα με τα κριτήρια που αυτή θέτει, χωρίς να λογαριάζεται ούτε το περιβάλλον ,ούτε ο τοπικός πληθυσμός,ούτε οι εργασιακές σχέσεις ,ούτε κανένα δικαίωμα, μονάχα το κέρδος συγκεκριμένων κρατικοδίαιτων εργολάβων και μεγάλων εταιριών. 

   Γίνεται κατανοητό λοιπόν ότι στην εποχή του Καλλικράτη και του στενού δημοσιονομικού πλαισίου για τις λειτουργίες των δήμων δεν μπορεί να λειτουργήσει (πόσο μάλλον να διοικηθεί ένας δήμος) χωρίς ρήξη με την κεντρική πολιτική εξουσία και την Τρόικα. 

   Παρόλα αυτά προϋπόθεση για να ανοίξει ένας άλλος δρόμος τόσο για την κοινωνία της Πρέβεζας όσο και Πανελλαδικά είναι η επανεμφάνιση του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο. Είναι σαφές  ότι παρόλο που υπάρχουν πολιτικά και κινηματικά προχωρήματα τα τελευταία χρόνια από το τις δεκάδες πανεργατικές κινητοποιήσεις,το κίνημα των Πλατειών,τη δημιουργία λαϊκών συνελεύσεων σε πολλά μέρη της Ελλάδας ,τον πολύπλευρο αντιφασιστικό αγώνα,τον αγώνα για δημόσια Παιδεία και Υγεία κ.α., ο αντίπαλος βρίσκεται ακόμα σε θέση ισχύος, προχωρά τον αντιλαϊκό σχεδιασμό του και η κοινωνική μάχη έχει πολλά επεισόδια ακόμα. Το δίλημμα για τον κόσμο του κινήματος και της Αριστεράς όμως είναι σαφές: ή ο αντίπαλος θα επιτύχει μία πρωτοφανή αντιδραστική αναδιάρθρωση της καπιταλιστικής οικονομίας που θα ισοπεδώσει τις μεταπολεμικές εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις ή ο οργανωμένος λαός θα επιβάλλει έναν άλλο δρόμο με όρους διαρκούς αγώνα, ρήξης, σύγκρουσης και ριζοσπαστικών τομών τόσο στο κοινωνικό πεδίο όσο και στο πολιτικό επίπεδο της εξουσίας, το δρόμο της ριζικής ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής. Ζούμε σε μια ιστορική εποχή που η αριστερά τολμηρά πρέπει να σηκώσει το γάντι της κοινωνικής αντίστασης και ανατροπής και να αναμετρηθεί με το εγχείρημα του κοινωνικού μετασχηματισμού σε σοσιαλιστική κατεύθυνση. Να στοχαστεί με ποιους τρόπους θα λειτουργήσει ξανά καταλυτικά, θα εμπνεύσει, θα κινητοποιήσει και θα συμβάλλει στην οργάνωση του λαού και των εργαζομένων ώστε να πάρουμε όλοι μαζί τις τύχες της κοινωνίας στα χέρια μας.

   Πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλη αυτή τη διαδικασία πρέπει να έχει η νεολαία, η οποία είναι από τις πιο πληττόμενες κοινωνικές ομάδες  της μνημονιακής πολιτικής, βάζοντας μυαλό και χέρια για να ανοίξει νέους δρόμους ελπίδας και προοπτικής για τον τόπο. Μια νεολαία που βρίσκεται μεταξύ ανεργίας(60%) και  εργασιακής ανασφάλειας οδηγώντας μεγάλο μέρος της στο κοινωνικο περιθώρειο και  παραμένοντας εκτός παραγωγικής διαδικασίας για πολύ μεγαλύτερο διάστημα σε σχέση με τα χρόνια της <<ανάπτυξης>>.  Για αυτό χρειάζονται ριζικές τομές και αλλαγή μοντέλου ανάπτυξης για την καταπολέμηση της ανεργίας. Μονάχα μια διαφορετική κατεύθυνση, σε ρήξη με τη λογική της αγοράς και τον καταναλωτισμό, με προτεραιότητα στις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, με έμφαση στη δημόσια ιδιοκτησία και την αυτοδιαχείρηση, το συλλογικό δημοκρατικό σχεδιασμό, τη διατροφική επάρκεια, το σεβασμό στο περιβάλλον, την αποκέντρωση, την ουσιαστική κοινωνικότητα μπορεί να φέρει μια πραγματική ευημερεία στον τόπο και να δώσει προοπτική στη νέα γενιά ώστε να μην φεύγει στο εξωτερικό. Επίσης το ζήτημα της άθλησης και της ψυχαγωγίας της νεολαίας στην εποχή της κρίσης είναι από τα σοβαρότερα που πρέπει να αντιμετωπιστούν και σε επίπεδο Δήμου. Είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν χώροι άθλησης όπως γήπεδα μπάσκετ και ποδοσφαίρου ώστε η νεολαία (μαθητες,σπουδαστές και όχι μόνο)να μπορεί να αθλείται ελεύθερα χωρίς κάποιο κόστος. Ακόμη κτήρια και χώροι αχρησιμοποίητοι του Δήμου που μαραζώνουν πρέπει να δωθούν σε συλλόγους νεολαίας και πολιτιστικές ομάδες(χορευτικές, θεατρικές, κινηματογραφικές κλπ) ωστε να μπορούν να στεγάζονται εκεί δωρεάν και να λειτουργούν οι χώροι αυτοί με ευθύνη των ομάδων με μία λογική αυτοδιαχείρησης  ,προάγοντας έτσι εναλλακτικές μορφές πολιτισμού έξω από τα κυρίαρχα πρότυπα.

   Για όλους αυτούς και πολλούς ακόμα λόγους η νεολαία πρέπει να πάρει θέση στον οικονομικό πόλεμο που κυβέρνηση-ΕΕ.-Δ.Ν.Τ. μας έχουν κηρύξει .Τόσο μέσα από την ενεργό συμμετοχή της στους πολύμορφους κοινωνικούς αγώνες που αναπτύσσονται για την ανατροπή αυτής της πολιτικής ,πριν και μετά τις τοπικές εκλογές ,όσο και στην διαδικασία των τοπικών εκλογών μέσα από την ψήφο της. Στις 18 Μαΐου λοιπόν το κυρίαρχο διακύβευμα των αυτοδιοικητικών εκλογών τόσο στην Πρέβεζα όσο και Πανελλαδικά θα είναι να ηττηθούν οι δημοτικές και περιφερειακές παρατάξεις που στηρίζονται είτε επίσημα είτε ανεπίσημα από τα κόμματα της συγκυβέρνησης του Μνημονίου που καταδυναστεύουν τον τόπο και τον λαό μας. Επίσης είναι αναγκαίο να ενισχυθούν οι δυνάμεις της αντίστασης και της ανατροπής που όλο το προηγούμενο διάστημα βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των εργατικών αλλά και συνολικότερα των κοινωνικών αγώνων της περιοχής μας.Να ενισχυθούν οι δυνάμεις που έχουν στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον, έξω και ενάντια στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα και παλεύουν για μια ζωή με αξιοπρέπεια ,για μια νέα πολιτική ηθική. Για αυτό και στις 18 του Μάη ανατρέπουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς και στο Δήμο Πρέβεζας στηρίζουμε-ψηφίζουμε ΑΡιστερή ΠΑρέμβαση πολιτών δήμου Πρέβεζας.

* Ο Στέφανος Τζόκας είναι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Πρέβεζας με την Αριστερή Παρέμβαση. Γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1988 και είναι τελειόφοιτος του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Είναι μέλος της Αριστερής Ανασύνθεσης που συμμετέχει στην  ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α .Στα φοιτητικά του χρόνια συμμετείχε στην Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση.Στη συνδικαλιστική του πορεία διετέλεσε γραμματέας του Δ.Σ. του φοιτητικού συλλόγου Βιολογικού στο Πανεπιστήμιο Πατρών,εκπρόσωπος του φοιτητικού συλλόγου στο  Δ.Σ. του Τμήματος Βιολογίας Πατρών καθώς  μέλος του Πανελλαδικού Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων.