ΠΕΛΜΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2023 🌟 Ανακάλυψε Μοναδικά σχέδια στις καλύτερες τιμές!

Στην  χθεσινή ημέρα του συμποσίου είχαμε τις ομιλίες των πρώην πρωθυπουργών Σιμήτη και Παπανδρέου. Δεν θα σταθώ τι είπαν, γιατί όλοι λιγο πολύ έχουμε ιδία άποψη για τις πολιτικές τους, εξάλλου οι τύποι δουλεύουν και για την υστεροφημία τους.

Θα σταθώ στις απόψεις και στις θέσεις των  νέων του κόμματος και συγκεκριμένα του Παύλου Χρηστίδη Γραμματέα της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ που υποτίθεται θέλουν να εκφράσουν κάτι νέο.

Διαβάστε την ομιλία του...

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες/οι,

Είναι πολύ μεγάλη τιμή για την οργάνωση που εκπροσωπώ - και για εμένα προσωπικά - το ότι βρίσκομαι σήμερα εδώ. Μπροστά σε πολλούς από εσάς που τη δύσκολη στιγμή παραμείνατε στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, κάτι καθόλου αυτονόητο για ένα κόμμα που από το 45% βρέθηκε στο 12%.

Είναι μεγάλη τιμή να διαδέχομαι στο Βήμα αυτό, τον Κώστα Σημίτη και το Γιώργο Παπανδρέου.

Ο Κώστας Σημίτης με την πολιτική του είναι αυτός που κατοχύρωσε την ισότιμη παρουσία της χώρας μας στην Ευρώπη - Τη συμμετοχή μας στην ΟΝΕ.

Είναι αυτός που κατέστησε την Ελλάδα κυρίαρχη στα Βαλκάνια και πέτυχε να ανοίξουν ορίζοντες και δυνατότητες για την Ελληνική Οικονομία και κοινωνία.

Ευκαιρίες που αν είχαν αξιοποιηθεί ορθά από την κυβέρνηση που τον διαδέχτηκε θα μπορούσαν να είχαν δομήσει μια άλλη Ελλάδα.

Κατασπαταλήθηκαν όμως από τη ΝΔ οδηγώντας τη χώρα προς το διπλασιασμό του χρέους, την κατάρρευση του παραγωγικού μοντέλου, τη χρεοκοπία.

Ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ το 2009, κλήθηκαν να περισώσουν τη χώρα από το χείλος της Αβύσσου.

Οι επιλογές ήταν ανάμεσα στο καταστροφικό και το δυσάρεστο - και επιλέξαμε σωστά.

Ταυτόχρονα, σε συνθήκες Κρίσης η Κυβέρνηση αυτή έκανε πράξη καινοτομίες και μεταρρυθμίσεις με ουσιαστικό αποτέλεσμα οι οποίες αποτελούν πραγματική παρακαταθήκη για το μέλλον.

Φίλοι και φίλες,

Οι στρατηγικές επιλογές της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ θα δικαιωθούν. Για έναν πολύ απλό λόγο:

Είναι αυτές που απέτρεψαν τα χειρότερα.

Κράτησαν την Ελλάδα όρθια.

Γλίτωσαν τη χώρα από την ασύνταχτη χρεοκοπία.

Και έχει τη σημασία ότι κρατήσαμε την Ελλάδα όρθια γιατί σήμερα μπορούμε να μιλάμε για την προοπτική της Πατρίδας μας - παρά την ακραία ύφεση, παρά τη δυσθεώρητη ανεργία.

Να συζητήσουμε, να σχεδιάσουμε, να υλοποιήσουμε την πορεία της Ελλάδας μετά τα μνημόνια.

Η διαχρονικότητα της 3ης Σεπτέμβρη, ως συμβόλου στην ελληνική Ιστορία ξεκινά από τον Καλλέργη και το Μακρυγιάννη και συνεχίζεται στην ιδιοφυή σύλληψη του Ανδρέα Παπανδρέου και την επιμονή που έδειξε στην υλοποίησή της: την πρώτη κυβερνώσα σοσιαλιστική πατριωτική παράταξη στη χώρα.

Υπάρχει ένα κοινό μοτίβο, ένα κοινό σημείο σε αυτή την ημερομηνία: από την εξέγερση του 1843 ως την Διακήρυξη του 1974 πρωταγωνιστής είναι η σύγκρουση με το Παλιό και η Δημιουργία του Καινούργιου και εν τέλει η επικράτηση του Νέου.

Είναι και ιδιαίτερα συμβολικό ότι οι εκδηλώσεις κορυφώνονται απόψε, στις 4 Σεπτεμβρίου, στην επόμενη ημέρα - και πραγματικά αισιόδοξο ότι μετά από δυο μέρες αποτίμησης και προβληματισμού βρισκόμαστε πρό των πυλών της γέννησης του Νέου.

Και αν αυτή τη στιγμή είμαστε, όπως θέλει το ρητό, στην εποχή των τεράτων όπου το παλιό πεθαίνει και το νέο δεν έχει ακόμα γεννηθεί, η παρουσία σας, η παρουσία τριών προέδρων του ΠΑΣΟΚ, καθώς και η μόνιμη, η σταθερή, η διαρκής παρουσία του μεγάλου απόντα, του Ανδρέα Παπανδρέου, αποτελούν τον καλύτερο ίσως συμβολισμό αυτού που αναπόφευκτα θα έρθει.

Έχουμε όμως πρώτα να διαχειριστούμε το σήμερα.

Υπάρχει ακόμα η αβεβαιότητα

Υπάρχει η σωματική και λεκτική βία, ο φυλετικός, ο σεξουαλικός και θρησκευτικός ρατσισμός.

Υπάρχει η πληροφόρηση, αλλά όχι η ουσιαστική γνώση, η ταχύτητα, αλλά όχι ο χρόνος, η ηλεκτρονική δικτύωση και η κοινωνική αποδικτύωση.

Κατά τη μετάβαση, λοιπόν, στο Νέο, σε αυτήν την Νέα Εποχή, στη Νέα Μεταπολίτευση ο ρόλος μας δε μπορεί είναι μόνο διαχειριστικός, ακόμα και είναι επιτυχημένος.

Οφείλουμε να ανακτήσουμε την πρωτοπορία της πολιτικής έναντι της οικονομίας. Η σκέψη μας πρέπει να είναι πρώτα στον άνεργο, στον μικρομεσαίο, στον σύγχρονο μη προνομιούχο, στον κοινωνικά απόκληρο.

Τι νόημα έχουν οι αποκρατικοποιήσεις αν εξυπηρετήσουν πάλι τα ίδια πρόσωπα;

Τι νόημα έχουν οι αλλαγές αν δημιουργούν φόβο και όχι ελπίδα;

Τι νόημα έχει η πορεία του Χρηματιστηρίου από μόνη της, όταν η ανεργία των νέων βρίσκεται στο 60%;

Τι νόημα έχει η ίδια η Σοσιαλδημοκρατία όταν δεν μπορεί να συντηρήσει το κοινωνικό κράτος;

Τα παραπάνω ερωτήματα ζητούν επιτακτικές απαντήσεις, στις οποίες η ελληνική, ευρωπαϊκή και διεθνής σοσιαλδημοκρατία πρέπει να βιαστούν.

Η δημιουργία ενός ΔΙΚΑΙΟΥ-ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΥ-ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ είναι εφικτή και δεν κοστίζει ευρώ, αρκεί να σπάσουμε τις αλυσίδες της γραφειοκρατίας και του ωχαδερφισμού. Να πρωτοτυπήσουμε και να καινοτομήσουμε. Να κρατήσουμε στην Ελλάδα το πολυτιμότερο κεφάλαιο της, τους ανθρώπους της.

Η Ελλάδα μας μπορεί να πετύχει. Και σ αυτήν την επιτυχία, όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά έχει το δικό του ρόλο -- να γίνουμε οι ίδιοι οι φορείς της αλλαγής που θέλουμε στη χώρα μας.

Με αυτές τις σκέψεις, θα ήθελα να καλέσω στο βήμα έναν πολιτικό που ποτέ δεν κρύφτηκε όταν κλήθηκε να αναλάβει δύσκολες και δυσανάλογες ευθύνες, πού όταν πολλοί θα είχαν αποφύγει το κάλεσμα, ο ίδιος επέλεξε να τολμήσει.

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο κύριος Ευάγγελος Βενιζέλος, έχει το λόγο.